Obecność Rosji na południowo-środkowej Alasce została ugruntowana w 19 wieku. W 1867 r. sekretarz stanu USA William H. Seward zawarł umowę kupna Alaski z Imperialnej Rosji za 7,2 mln USD, czyli około dwóch centów za akr (111,3 mln USD w 2019 USD). Jego rywale polityczni nazwali umowę "głupstwem Sewarda", "puszką lodową Sewarda" i "Walrosją". W 1888 roku złoto zostało odkryte wzdłuż Turnback Arm na południe od współczesnego Anchorage.

Miasto namiotowe (zwane "Białym Miastem" w napisanym odręcznie podpisie) w Ship Creek, sfotografowane przez Albertę Pyatt 1 lipca 1915 roku.

Alaska stała się zorganizowanym terytorium Stanów Zjednoczonych w 1912 r. Anchorage, w odróżnieniu od każdego innego dużego miasta na Alasce na południe od Zasięgu Brooksów, nie był ani obozem rybnym, ani górniczym. W okolicy Anchorage brakuje znaczących minerałów metalowych. Wiele osiedli Dena'ina istniało wzdłuż Knik Arm od lat. Do 1911 roku rodziny J. D. "Bud" Whitney i Jim St. Clair mieszkali w ujściu Ship Creek i dołączyli do nich młodzi leśnicy, Jack Brown i jego panna młoda, Nellie, w 1912 r.

Miasto wyrosło z jego wyboru co do miejsca, w 1914 r. pod kierownictwem Fredericka Mearsa, budowy kolejowej portu dla Alaski Engineering Commission. Obszar niedaleko ujścia Ship Creek, gdzie znajdowała się siedziba główna kolei, szybko stał się miastem namiotowym. Miejscowość została zmapowana na wyższy grunt na południe od miasta namiotowego, co w ostatnich latach było bardzo zauważalne w odniesieniu do jego porządku i sztywności w porównaniu z innymi miejscowościami na Alasce. W 1915 r. gubernator terytorialny John Franklin Alexander Strong zachęcił mieszkańców do zmiany nazwy miasta na taką, która ma "większe znaczenie i ma "bardziej lokalne stowarzyszenia". Latem tego roku mieszkańcy głosowali za zmianą nazwy miasta. wielu mieszkańców opowiedziało się za zmianą nazwy miasta na "miasto Alaska". Jednak władze terytorialne ostatecznie odmówiły zmiany nazwy miasta. Anchorage został włączony 23 listopada 1920 r.

Budowa Kolei Alaskiej trwała do jej zakończenia w 1923 r. Gospodarka miasta w latach 1920. i 1930. skupiła się na kolei. Pułkownik Otto F. Ohlson, szwedzki dyrektor generalny kolei od prawie dwudziestu lat, stał się symbolem pogardy dla mieszkańców ze względu na ścisłą kontrolę nad sprawami kolei, która w konsekwencji stała się kontrolą nad gospodarczymi i innymi aspektami życia na Alasce.

Czwarta Aleja w 1953, patrząc na wschód od I Street. Zaledwie dziesięć lat wcześniej obszar handlu detalicznego pokazany na pierwszym planie był głównie obszarem przemysłowym, gdzie znajdowały się stocznie bursztynowe i podobne zastosowania.

W latach 1930. i 1950. miasto doświadczyło ogromnego wzrostu, ponieważ transport lotniczy i wojsko stały się coraz bardziej ważne. Lotnictwo w Anchorage rozpoczęło się wzdłuż przełomu ognia na południe od miasta (dzisiejsza Delaney Park Strip), którego mieszkańcy również używali jako pola golfowego. Wzrost ruchu lotniczego doprowadził do oczyszczenia terenu położonego bezpośrednio na wschód od granic terenu miasta, począwszy od 1929 r.; stało się to Merrill Field, który służył jako główne lotnisko w Anchorage w latach 1930. i 1940., do czasu zastąpienia go przez Międzynarodowy Port Lotniczy w Anchorage w 1951. Jednak Merrill Field nadal widzi znaczną część ogólnego ruchu lotniczego.

W latach 1940-tych zbudowano bazę sił powietrznych Elmendorf i Fort Richardson armii amerykańskiej, która była głównym motorem gospodarki miasta do czasu, gdy odkrycie w Zatoce Prudhoe w 1968 r. przesunęło siłę napędową gospodarki w kierunku przemysłu naftowego. Proces dostosowywania i zamykania bazy z 2005 r. doprowadził do połączenia dwóch baz (wraz z Narodową Bazą Gwardii Narodowej Kulis Air) w celu utworzenia wspólnej bazy Elmendorf-Richardson.

Czwarta Aleja po trzęsieniu ziemi w Wielki Piątek lub Wielki Alaskan 27 marca 1964.

Trzęsienie ziemi w Wielki Piątek w dniu 27 marca 1964 r. mocno uderzyło w Anchorage w skali 9,2, zabijając 115 osób i powodując szkody w wysokości 116 milionów dolarów (0,75 miliarda dolarów w 2019 dolarów). Zdarzenie wstrząsające ziemią trwało prawie pięć minut; większość uszkodzonych struktur pozostawała nienaruszona przez pierwsze kilka minut, a następnie nie przeszła z powtarzającym się tryskaniem. Było to drugie co do wielkości trzęsienie ziemi w historii. Ponieważ geologia w mieście i otaczającym obszarze podmiejskim została zbudowana na górnym gruncie, składającym się z pyłu lodowcowego, przedłużające się wstrząsy spowodowane trzęsieniem ziemi spowodowały upłynnienie gleby, co doprowadziło do ogromnych pęknięć na drogach i upadku dużych obszarów ziemi. Jeden z najbardziej dotkniętych obszarów mieszkalnych w Anchorage, dzielnicy Turnback, zobaczył dziesiątki domów na wysokości od 250 do 300 stóp nad poziomem morza, które opadały z ziemi, na której siedzieli do poziomu morza. Odbudowa i odbudowa zdominowały pozostałe lata 1960.

W 1968 r. ARCO odkryło ropę naftową w Zatoce Prudhoe na Północnym Skarpie Alaski, a wynikający z niej boom naftowy pobudził dalszy wzrost w Anchorage. W 1975 r. miasto Anchorage i gmina Greater Anchorage Area Borough (obejmująca rzekę Eagle, Girdwood, Alpy Glen i kilka innych społeczności) połączyły się w geograficznie większą gminę Anchorage Miasto nadal rozwijało się w latach 1980., a projekty kapitałowe i agresywna kampania na rzecz piękna. W tym czasie Anchorage stał się znany jako "Zielone Jabłko Arktyki".

Podjęto kilka prób przeniesienia stolicy państwa Alaski z Juneau do Anchorage - lub do miejsca bliżej Anchorage. Motywacja jest prosta: "pas kolejowy" między Anchorage i Fairbanks zawiera większość ludności państwa. Robert Atwood, właściciel Anchorage Times i niestrudzony wzmacniacz miasta, był zwolennikiem tego ruchu. Alaskani odrzucili próby przeniesienia stolicy w 1960 i 1962 roku, ale w 1974 roku, gdy centrum ludności Alaski opuściło południowo-wschodnią Alaskę i przeszło na pas kolejowy, wyborcy zatwierdzili ten ruch. Społeczności takie jak Fairbanks i duża część wsi Alaska sprzeciwiały się przeniesieniu stolicy do Anchorage z obawy przed koncentracją większej władzy w największym mieście państwa. W wyniku tego w 1976 r. wyborcy zatwierdzili plan budowy nowego stolicy w pobliżu Willow, około 70 mil (110 km) na północ od Anchorage. W wyborach w 1978 roku przeciwnicy ruchu zareagowali, walcząc o pokonanie prawie 1 mld USD emisji obligacji w celu sfinansowania budowy nowego budynku stołecznego i powiązanych obiektów (3 mld USD w 2019 USD). Późniejsze próby przeniesienia stolicy lub władzy ustawodawczej do Wasilli na północ od Anchorage również nie powiodły się. Anchorage zatrudnia ponad dwa razy więcej pracowników państwowych niż Juneau i w znacznej mierze jest ośrodkiem działań rządu i rządu federalnego na Alasce.

Widok satelitarny z sierpnia 2020 r., pokazujący wszystkie granice działalności Anchorage oraz obszary sąsiadujące w innych dzielnicach.

Anchorage znajduje się na południowo-centralnej Alasce. Na 61 stopni na północ leży nieco dalej na północ niż Oslo, Sztokholm, Helsinki i Sankt Petersburg, ale nie tak daleko na północ jak Reykjavík czy Murmansk. Jest na północny wschód od Półwyspu Alaskiego, Wyspy Kodiak i Wlotu Cooka, na północ od Półwyspu Kenai, na północny zachód od księcia Williama Sound i Panhandle Alaska, a na południe od Denali.

Miasto znajduje się na pasie nizin przybrzeżnych i rozciąga się na niższe zbocza alpejskie Gór Czachowych. Punkt Campbell, najbardziej wysunięty na zachód punkt Anchorage na lądzie stałym, wychodzi na Wlot Cooka w pobliżu jego północnego końca, gdzie dzieli się na dwa ramiona. Na południu jest Turnagain Arm, fiord, który ma jedne z najwyższych pływów świata. Knik Arm, kolejny wlot pływowy, leży na zachód i północ. Góry Czugachowe na wschodzie stanowią granicę rozwoju, ale nie do granic miast, które obejmują część dzikiego alpejskiego terytorium Parku Państwowego Chugacz.

Morskie wybrzeże miasta składa się głównie z zdradliwych błotników. Nowo przybyłym i turystom ostrzega się, aby nie chodzili po tym obszarze z powodu ekstremalnych zmian pływowych i bardzo cienkiego odlotowego mułu lodowcowego. Bezbronne ofiary przeszły na solidne, pozorne muły, ujawnione, gdy przypływ wyszedł i utknęły w błocie. Dwa zarejestrowane wystąpienia tego zjawiska miały miejsce w latach 1961 i 1988.

Według Biura Spisu Stanów Zjednoczonych powierzchnia gminy wynosi 1 961,1 mili kwadratowych (5 079,2 km²); 1.697.2 mil kwadratowych (4.395.8 km²), z czego 263.9 mil kwadratowych (683.4 km2) to woda. Całkowita powierzchnia wynosi 13,46% wody.

Gminy i obszary objęte spisem ludności położone obok gminy Anchorage to gmina Matanuska-Susitna położona na północ, gmina Półwysep Kenai na południe i obszar objęty spisem Valdez-Cordova na wschodzie. Krajowy Las Chugachowy, obszar chroniony, rozciąga się na południową część gminy, w pobliżu Girdwood i Portage.

Miasto

Panorama Anchorage widziana w nocy z okolicy Alp Glen, niedaleko Gór Flattop.

Anchorage USS wyruszył ze swojego anonimowego portu w maju 2013 r. Statek jest wrobiony przez centrum miasta i Góry Chugacz w tle.

Panorama Wlotu Kucharza w pobliżu ujścia Turnback Arm, kilka mil na południe od "Miski Anchorage". Przypływ wypływa, ujawniając otaczające błotniki.

Dzikie zwierzęta

Moose i cielęta poza kościołem w Anchorage

Różnorodna populacja dzikiej fauny i flory istnieje w miejskiej dzielnicy Anchorage i w okolicy. W okolicy mieszka około 250 czarnych niedźwiedzi i 60 grizzly. Niedźwiedzie są regularnie obserwowane w mieście. Moose są również powszechnym widokiem; w Anchorage Bowl populacja letnia wynosi około 250 łosi, a w zimie jej liczba wzrasta do 1 000. Są one zagrożeniem dla kierowców, a ponad 100 łozów ginie każdego roku przez samochody. W 1993 i 1995 r. w Anchorage zginęły dwie osoby. Narciarze biegowi i psie mushers korzystający ze szlaków miejskich byli wielokrotnie oskarżani przez łosia; Alaska Department of Fish and Game musi każdego roku zabijać w mieście jakiegoś agresywnego łosia. Kozy górskie można powszechnie obserwować wzdłuż autostrady Seward między Anchorage i Girdwood, a owce Dall są często postrzegane dość blisko drogi w Windy Point. Około trzydziestu północnych wilków z drewna zamieszkuje obszar Anchorage. W 2007 r. kilka psów zostało zabitych przez wilki z drewna podczas spaceru z właścicielami. Istnieją również tamy bobra w miejscowych połaciach i jeziorach, a widzenie lisów i zestawów na parkingach w pobliżu obszarów zalesionych wiosną jest powszechne. Wzdłuż autostrady Seward zmierzającej ku Kenai, w ramieniu TurnZnów widać wieloryby belugi. Lynxes jest czasami widywana również w Anchorage. W gminie jest też wiele strumieni, w których znajduje się łosoś. Połowy łososia w Ship Creek obok centrum miasta są popularne latem.

Klimat

Wczesny letni dzień w Jeziorze Jeziornym w zachodniej Anchorage na Alasce.

Anchorage widziany z trasy Alp Glenn latem.

Anchorage widziany na torze Glen Alps w okresie zimowym 0°F (-18°C).

Anchorage ma klimat subarktyczny (klasyfikacja klimatu Köppena: Dfc), ale z silnymi wpływami morskimi, które prowadzą do stosunkowo umiarkowanego klimatu. Większość opadów występuje późnym latem. Średnie dzienne letnie temperatury wahają się od około 55 do 78 °F (13 do 26 °C); średnie dzienne temperatury zimowe wynoszą od 5 do 30 °F (od -15,0 do -1,1 °C). Anchorage ma sezon wegetacyjny wolny od mrozów, który średnio wynosi nieco ponad 101 dni. Według miejscowego folkloru, kiedy rodzima roślina o nazwie "fireweed" po pełnym kwitnieniu wychodzi na jaw, pierwszy śnieg zimowy jest oddalony o 6 tygodni.

Średnie styczniowe niskie i wysokie temperatury na lotnisku Ted Stevens Anchorage International Airport (ANC) wynoszą od 11 do 23 °F (od -12 do -5 °C), a średni opad śniegu zimowego wynosi 75,5 cala (192 cm). Zima 2011-2012 miała 134,5 cala (341,6 cm), co sprawiło, że była to najśnieżniejsza zima, zwieńczająca zimę 1954-1955 132,8 cala (337,3 cm). Najzimniejsza temperatura kiedykolwiek odnotowana na pierwotnej stacji meteorologicznej Merrill Field na wschodnim końcu 5. Alei wynosiła -38 °F (-38.9 °C) 3 lutego 1947 r.

Lata są łagodne (choć chłodne w porównaniu z sąsiadującymi ze sobą USA, a nawet na Alasce) i mogą często padać, choć nie obficie. Średnia lipiec niskich i wysokich temperatur wynosi od 52 do 66 °F (11 do 19 °C), a najwyższa odnotowana wartość to 90 °F (32.2 °C) w dniu 4 lipca 2019 r. Średnio roczne opady w porcie lotniczym wynoszą 16,63 cala (422 mm). Szerokość geograficzna kotwicowiska sprawia, że dni letnie są bardzo długie, a zimowe godziny letni są bardzo krótkie. Miasto jest często pochmurne w zimie, co dodatkowo zmniejsza ilość światła słonecznego, jakiego doświadczają mieszkańcy.

Ze względu na bliskość aktywnych wulkanów zagrożenia związane z pyłem są znaczącymi, choć rzadkimi, zdarzeniami. Najnowsza godna uwagi aktywność wulkaniczna skupiła się na wielokrotnych erupcjach Rathu w okresie marzec-kwiecień 2009 r., czego skutkiem była chmura popiołu o wysokości 25,000 stóp (7,600 m) oraz gromadzenie popiołu w całym regionie Wlotu Kucharza. Poprzednio najbardziej aktywnym wydarzeniem była erupcja Mount Spurr w sierpniu 1992 r., położona 78 mil (126 km) na zachód od miasta. Wybuch osadził około 3 mm (0,1 cala) pyłu wulkanicznego na mieście. Oczyszczanie popiołu spowodowało nadmierne zapotrzebowanie na wodę i spowodowało poważne problemy dla urządzeń Anchorage Water and Wastewater Utility.

Średnia temperatura morza waha się od 35.8 °F (2.1 °C) w lutym do 53.1 °F (11.7 °C) w sierpniu.

Anchorage pojawił się po raz pierwszy w 1920 roku. Uwzględniła ten sam rok. W 1975 r. skonsolidował się ze swoim okręgiem.

Zgodnie ze spisem powszechnym z 2010 r. ludność Anchorage wynosiła 291 826 osób, a jej skład rasowy i etniczny był następujący:

• Białe: 66,0% (62,6% bez Hiszpańskiego)
• Dwie lub więcej ras: 8,1%
• azjatycki: 8,1% (3,3% Filipiński, 1,2% koreański, 1,1% Hmong)
• Amerykanie pochodzenia indyjskiego i alaska: 7,9% (1,4% Iñupiat, 1,1% Yup'ik, 0,8% Aleut)
• Ameryka Czarna lub Afrykańska: 5,6%
• Inny wyścig: 2,3%
• Rodzinne Hawaje i inne wyspy Pacyfiku: 2,0% (1,4% Samoa)
• Latynoski lub latynoski (z dowolnej rasy): 7,6% (4,4% Meksyk, 1,2% Puerto Rican)

Mapa rozkładu rasowego/etnicznego w Anchorage, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biała, czarna, azjatycka, latynoska lub alaska (żółta)

"Anchorage z zadowoleniem przyjmuje ciebie" podpisał się poza Międzynarodowym Lotniskiem Ted Stevens Anchorage. Miasto jest znane z przedstawiania obfitych kwiatów w miesiącach letnich.

Widok ze szlaku nadbrzeżnego Tony Knowles niedaleko ujścia Chester Creek. Od pierwszego planu do tła: Westchester Lagoon, południowy rejs dzielnicy Bootleggers Cove i śródmieścia.

Zgodnie ze spisem powszechnym z 2010 r. największe krajowe grupy przodków były następujące: 17,3% niemiecki, 10,8% irlandzki, 9,1% angielski, 6,9% skandynawski (3,6% norweski, 2,2% szwedzki, 0,6% duński) i 5,6% francusko-francuski kanadyjski przodek.

Zgodnie z amerykańskim badaniem Wspólnoty z 2010 r. około 82,3% mieszkańców powyżej piątego roku życia mówiło tylko po angielsku w domu. 3,8% ludności mówiło po hiszpańsku; osoby posługujące się innymi językami indoeuropejskimi stanowiły 3,0% ludności; osoby mówiące językami azjatyckimi i wyspiarskimi Pacyfiku w domu stanowiły 9,1%; i osoby posługujące się innymi językami stanowiły 1,8%.

W 2010 r. w gminie mieszkało 291 826 osób, 107 332 gospodarstw domowych i 70 544 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 171,2 mili kwadratowej (59,2/km²). Było 113 032 mieszkań o średniej gęstości 59,1 na kilometr kwadratowy (22,8/km²). W 107 332 gospodarstwach domowych, z których 33,2% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 48,4% było małżeństwami żyjącymi razem, 11,7% miało gospodarstwo domowe bez męża, 5,6% miało gospodarstwo domowe bez żony, a 34,3% nie było rodzinami. 24,9% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 4,9% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,64, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,19. Rozkład wiekowy wynosił 26,0% w 18 r., 11,2% w latach 18-24, 29,0% w latach 25-44, 26,6% w latach 45-64 oraz 7,2% w wieku 65 lat i starszych. Mediana wieku wynosiła 32,9 lat. 50,8% populacji stanowiły mężczyźni, a 49,2% kobiety.

Mediana dochodu gospodarstwa domowego w gminie wynosiła 73 004 dolarów, a średni dochód dla rodziny wynosił 85 829 dolarów. Dochód na mieszkańca dla gminy wynosił 34 678 dolarów. Około 5,1% rodzin i 7,9% ludności znajdowało się poniżej progu ubóstwa. 33,7% ludności miasta powyżej 25 roku życia posiadało stopień licencjata lub wyższy, a 92,1% miało dyplom ukończenia szkoły średniej lub równoważny.

Języki

W 2010 r. 83,7% (220,304) mieszkańców Anchorage w wieku pięciu lat mówiło tylko po angielsku w domu, podczas gdy 4,47% (11,769) mówiło po hiszpańsku, 2,53% (6,654) po tagu, 1,56% (4,108) różnych języków na wyspie Pacyfiku, 1,38% (3,636) różnych języków macierzystych Ameryki/Alaski, 1,14% (2,994 koreański, 0 .63% (,) Niemiecki,,% (,) Hmong,,% (,) rosyjski, a japoński został wypowiadany jako język główny przez,% (,) populacji powyżej piątego roku życia. Ogółem 16,33% (43,010) populacji Anchorage w wieku pięciu lat i starszych posługiwało się językiem ojczystym innym niż angielski.

W dniu 7 września 2006 r. w dzielnicy Anchorage School w 94 językach mówili uczniowie.

Centrum Informacji o Przybyszach Anchorage, centrum 4th Avenue.

Największe sektory gospodarki Anchorage obejmują transport, wojsko, gminę, rząd stanowy i federalny, turystykę, centralę korporacyjną (w tym centralę regionalną dla korporacji wielonarodowych) oraz wydobycie surowców. Duża część lokalnej gospodarki zależy od położenia geograficznego Anchorage i otaczających go zasobów naturalnych. Tradycyjnie gospodarka kotwicowiska charakteryzuje się stałym wzrostem, choć nie tak szybkim, jak wiele miejsc w 48 krajach niższych. Z godnym uwagi wyjątkiem katastrofy związanej z nieruchomościami w latach 1980., która w latach 2008-2010 doprowadziła do upadku wielu instytucji finansowych, nie odczuwa ona tak dużego bólu w okresach pogorszenia koniunktury gospodarczej.

Międzynarodowy Port Lotniczy Ted Stevens Anchorage (TSAIA) jest czwartym na świecie najbardziej ruchliwym portem lotniczym dla ruchu towarowego, przekraczanym tylko przez Memphis, Hong Kong i Shanghai Pudong. Ruch ten jest ściśle powiązany z lokalizacją Anchorage na wielkokółkowych trasach między Azją a 48 dolnymi. Ponadto port lotniczy dysponuje obfitymi dostawami paliwa do silników odrzutowych z wewnątrzpaństwowych rafinerii na Biegunie Północnym i w Kenai. To paliwo jest transportowane do portu w Anchorage, następnie koleją lub rurociągiem do portu lotniczego.

Widok z lotu ptaka na Port Anchorage na Wlocie Cooka w 1999 r.

Port w Anchorage otrzymuje 95% wszystkich towarów przeznaczonych na Alaskę. Statki z Totem Ocean Trailer Express i Horizon Lines przypływają dwa razy w tygodniu z portu Tacoma w Waszyngtonie. Oprócz obsługi tych działań port jest magazynem paliwa do silników odrzutowych z rafinerii w Alaskan, wykorzystywanym zarówno w TSAIA, jak i we wspólnej bazie Elmendorf-Richardson (JBER).

Istniejący port został zbudowany pod koniec lat 1950. i kończy się jego okres użytkowania. Począwszy od 2017 r., port w Anchorage realizuje szeroko zakrojony 7-letni projekt modernizacji portu w Anchorage, mający na celu modernizację swojej starzejącej się infrastruktury, wspieranie większych statków o głębszym zanurzeniu, a także przyszłe udowodnienie, że port jest sejsmiczny i ekologiczny przez kolejne 75 lat.

Wojsko amerykańskie posiadało dwie duże instalacje, bazę lotniczą Elmendorf i Fort Richardson, które pierwotnie powstały w wyniku odgałęzienia sił powietrznych USA od armii USA po II wojnie światowej. W wysiłkach zmierzających do obniżenia kosztów, wszczętych w postępowaniu w sprawie BRAC w 2005 r., podstawy zostały połączone. Utworzono JBER, w skład którego wchodziła również Baza Gwardii Narodowej Kulis Air koło TSAIA. W kombinacji tych trzech baz zatrudnionych jest około 8 500 personelu cywilnego i wojskowego. Osoby te wraz z rodzinami stanowią około 10% lokalnej ludności. W czasie zimnej wojny Elmendorf stał się ważną bazą ze względu na bliskość Związku Radzieckiego, zwłaszcza jako centrum dowodzenia dla licznych stacji nadawczych rozmieszczonych na zachodnich obszarach Alaski (większość z nich została zamknięta).

Widok na centrum Anchorage z hotelu kapitan Cook. Złoty budynek po prawej stronie, budynek Conoco-Phillips, jest najwyższym budynkiem na Alasce i stanowi przykład znaczenia przemysłu naftowego.

Podczas gdy Juneau jest oficjalną stolicą państwową Alaski, w regionie Anchorage mieszka więcej pracowników państwowych. Około 6 800 pracowników państwowych pracuje w Anchorage w porównaniu z około 3 800 w Juneau. Państwo Alaska zakupiło Bank of America Center (który zmienił nazwę na Robert B. Atwood Building), aby pomieścić większość swoich biur, po kilkudziesięciu latach wynajmu przestrzeni w McKay Building (teraz McKinley Tower), a później w Frontier Building.

Sektor surowcowy, głównie ropa naftowa, jest zapewne najbardziej widocznym przemysłem Anchorage, gdzie wiele wysokich wzrostów wiąże się z logo wielkich koncernów międzynarodowych, takich jak BP i ConocoPhillips. Podczas gdy działania terenowe koncentrują się na Północnym Skarpie Alaski i na południe od Anchorage wokół Wlotu Cooka, większość biur i administracji znajduje się w Anchorage. Siedziba ConocoPhillips Alaska, filii ConocoPhillips, znajduje się w centrum Anchorage. Jest to również najwyższy budynek na Alasce. Wiele przedsiębiorstw świadczących usługi wsparcia w zakresie złóż ropy naftowej ma również siedzibę poza Anchorage, ale utrzymuje znaczącą obecność w mieście, w szczególności Arctic Slope Regional Corporation i CH2M Hill.

Cztery małe linie lotnicze, Alaska Central Express, Era Aviation, Hageland Aviation Services i PenAir, mają siedzibę w Anchorage. Alaska Airlines (z siedzibą w Anchorage, obecnie z siedzibą w Seattle) ma duże biura i obiekty w TSAIA, w tym biura Fundacji Alaska Airlines. Przed ich rozwiązaniami w Anchorage miały również siedzibę linie lotnicze MarkAir, Reeve Aleutian Airways i Wien Air Alaska. Budynek Reeve, na rogu West szóstej alei D Street, oszczędzono wrakowej kuli, kiedy blok miejski, na którym siedzi, został wyczyszczony, by ustąpić miejsca centrum handlowego Anchorage 5th Avenue Mall i został włączony do struktury centrum handlowego. W 2013 roku Forbes wymienił Anchorage na liście najlepszych miejsc pracy i kariery.

W Anchorage znajduje się pięć rdzennych regionalnych korporacji Alaska: Aleut Corporation, Bristol Bay Native Corporation, Calista Corporation, Chugacz Alaska Corporation i Cook Inlet Region, Inc.

Zakotwiczenie nie pobiera podatku od sprzedaży. Jednakże pobiera on 12% podatek od noclegów w hotelu i 8% podatek od wynajmu samochodów. Od około 2000 r., w odpowiedzi na wysokie przychody i wskaźniki obsady, główni deweloperzy hoteli z Dolnej 48 r. budują nowe hotele wzdłuż C Street od International Airport Road aż na północ od Tudor Road, z których dwa otworzą się w 2017 r., co czyni ten półmilowy odcinek C Street nowym "rzędem hotelowym". Od Anchorage ludzie mogą z łatwością udać się na południe do popularnych miejsc połowów na Półwyspie Kenai lub na północ do takich miejsc jak Park Narodowy Denali i Fairbanks.

Alaska Center for the Performing Arts, w centrum Anchorage

Pierwsze wejście do Muzeum Anchorage w Rasmuson Centre w centrum miasta.

Ośrodek Alaska Centre for the Performing Arts, położony obok Parku Plac Miejski w centrum Anchorage, jest trzyczęściowym kompleksem, w którym każdego roku organizowane są liczne imprezy artystyczne. Obiekt może pomieścić ponad 3 000 osób. W 2000 r. blisko 245 000 osób odwiedziło 678 publicznych występów. Jest domem dla ośmiu przedsiębiorstw artystycznych o statusie rezydenta i posiada mega-muzykalne koncerty odwiedzane przez firmy. Centrum organizuje również Międzynarodowy Konkurs Rybacki w lutym w ramach festiwalu Fur Rendezvous.

Stowarzyszenie Koncertów Anchorage organizuje corocznie 20-30 imprez dla społeczności, w tym koncerty na Broadwayu, takie jak: Król Lwa Disneya, Les Misérables, Mamma Mia!, Fantom Opery, West Side Story i inne. Letni Festiwal Muzyczny Sitka prezentuje festiwal "Autumn Classics" muzyki kameralnej przez dwa tygodnie we wrześniu na kampusie Uniwersytetu Pacyfiku na Alasce. Orkiestry obejmują Orkiestrę Symfoniczną Anchorage oraz Symfonię Młodzieżową Anchorage.

Co roku w styczniu na Uniwersytecie w Alasce Anchorage organizowany jest Festiwal Folkowy Anchorage, który organizuje koncerty, tańce i warsztaty z udziałem wybitnych artystów gościnnych oraz ponad 130 występów ochotniczych piosenkarzy, tancerzy, muzyków i gawędziarzy.

• Centrum Dziedzictwa Narodowego Alaska
• Muzeum Historii Naturalnej w Alasce
• Muzeum Dziedzictwa Lotniczego Alaska
• Muzeum Anchorage w Rasmuson Center
• Muzeum Oscara Andersona
• Biblioteka i muzeum dziedzictwa UNESCO w Wells Fargo Alaska

Miasto Anchorage oferuje trzy obiekty komunalne na tyle duże, aby organizować ważne wydarzenia, takie jak koncerty, pokazy handlowe i konwencje. W centrum miasta znajduje się Alaska Centre for the Performing Arts, William A. Egan Civic & Convention Center i niedawno ukończone Dena'ina Civic and Convention Center, które będą połączone za pośrednictwem skybridge, tworząc Anchorage Civic & Convention District. W Sullivan Arena organizowane są imprezy sportowe, koncerty i doroczne targi.

Uroczysty początek szlaku Iditarod Sled Dog Race, prawdopodobnie najbardziej ikonicznego wydarzenia w kraju, w centrum Anchorage na Alasce.

Balto był wiodącym psem z sankami na ostatnim etapie ratującej życie podróży, która przyniosła lekarstwo na błonicę do Nome na Alasce w 1925 roku. Ten posąg Balto w centrum Anchorage oznacza ceremonialny początek każdego roku 1,161-milowego wyścigu Iditarod.

Pole golfowe Anchorage

Krajowa uwaga skupia się na Anchorage w pierwszą sobotę każdego marca, kiedy Iditarod Trail Sled Dog Race rozpoczyna się wraz z uroczystym początkiem w centrum Czwartej Alei. Anchorage jest również domem dla Fur Rendezvous Open World Championship Sled Dog Races, trzydniowego wydarzenia sprint z psem sled, składającego się z 3 wyścigów czasowych o prędkości 25,5 mili (41,0 km) każda. Odbywające się każdego lutego wydarzenie jest częścią dorocznego festiwalu Fur Rendezvous, zimowego karnawału sportowego.

Anchorage jest domem trzech drużyn w Alaskiej Lidze Baseballu. Piloci Lodowców Anchorage Bucs i Anchorage, którzy grają na Stadionie Mulcahy, oraz Chinooks nad rzeką Chugiak-Eagle, z siedzibą na Lee Jordan Field w Chugiak.

Anchorage nie ma profesjonalnych drużyn sportowych. Najnowszym, który zadzwonił do domu miasta były Alaska Aces ECHL. Aces odniosła duży sukces w czasie pobytu w Anchorage, zdobywając trzy tytuły ligowe, cztery mistrzostwa konferencyjne i osiem mistrzostw w dziejach podczas 29-letniej historii (1989-2017). W tym czasie Aces był powiązany z różnymi zespołami National Hockey League, w tym Calgary Flames, Minnesota Wild i Vancouver Canucks. Po sezonie 2016-17 zespół zaprzestał działalności i został sprzedany grupie w Portland w stanie Maine, gdzie w sezonie 2018-19 zostali Marinerami Maine.

Uniwersytet w Alasce Anchorage Seawolves jest członkiem Narodowego Kolegiatu Sportowego. UAA ma zespoły I dywizji w gimnastyce i hokeju, a także kilka innych zespołów II dywizji. UAA sponsoruje doroczny turniej koszykówki Great Alaska Shootout, odbywający się w ramach NCAA Division I, w którym uczestniczą kolegia i uniwersytety z różnych Stanów Zjednoczonych, wraz z zespołem UAA.

Kotwiczenie jest linią mety dla wyścigu wózków inwalidzkich Sadler Ultra Challenge, i utrzymuje ceremonialny początek wyścigu Sled Dog Race Iditarod.

Istnieją cztery kluby rugby, w tym Bird Creek Barbarians RFC, Anchorage Thunderbirds, Mat Valley Maulers RFC i Spenard Green Dragons. Sezon trwa od kwietnia do września.

W 1977 r. do Ośmiu Zespołów Wschodniego Stowarzyszenia Koszykówki przykuli uwagę krajowi orędownicy Anchorage Northern Knights, ligi, której najbliższy konkurent znajdował się 5,000 mili (8,000 km) od Anchorage. Rycerze zdobyli mistrzostwa ligi 1979-80 i zaprezentowali kilku graczy, którzy będą grać w NBA, w szczególności Brad Davis, który będzie grał w przyszłości i nadawał dla Dallas Mavericks. Konkurowali w konkurowaniu o nazwę Continental Basketball Association przez pięć sezonów do czasu zakończenia recesji gospodarczej w 1982 r.

Miasto było kandydatem USA na zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 i 1994, ale przegrało odpowiednio w Albertville, Francji i Lillehammerze w Norwegii. Anchorage jest głównym miastem narciarskim, pod względem gęstości obsadzonych szlaków w centrum miasta. W mieście znajduje się 105 mil (169 km) tras narciarskich, z których część dociera do centrum. Ten sam system szlaku zapewnia również dostęp do Parku Stanowego Chugacz, parku wysokoalpejskiego o powierzchni 495,000 akru (200,000 ha). Tour of Anchorage to coroczny wyścig 50-kilometrowy w mieście. i jest gospodarzem dla 2009 i 2010 US Senior National Cross Country Ski Championship.

Anchorage jest również domem dla pierwszej na Alasce WFTDA płaskiej ścieżki dla kobiet w lidze rollerby, Rage City Rollergirls.

Stadion Anchorage Football jest również godnym uwagi miejscem sportowym.

Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 1989 rozegrano w Anchorage.

Szczyt Trzech w Górach Czachowych

Ogród Botaniczny w Alasce

Widok górnej doliny rzeki Eagle w Chugacz State Park

Parki, ogrody i schronienia dla dzikiej przyrody

• Centrum Dziedzictwa Narodowego Alaska
• Ogród Botaniczny na Alasce liczy ponad 900 gatunków odpornych perenniałów i 150 rodzimych gatunków roślin
• Ogród zoologiczny w Alasce
• Centrum Ochrony Dzikiej Przyrody Alaska
• Anchorage Coastlife Refuge
• Pasek Delaney Park
• Park Kincaid
• Park Point Woronzof
• Flattop Mountain
• Park Westchester Lagoon/Margaret Eagan Sullivan
• Liczne inne parki miejskie w gminie

Obiekty rekreacyjne

• Obszar narciarski w dolinie arktycznej
• Ałjeska
• Hilltop
• Park Kincaid
• Tony Knowles

Punkty zainteresowania

• Pub & Pizzeria, pub i pizzeria, w rankingu Moose's Tooth Pub & Pizzeria, plasowały się na 3. miejscu w Stanach Zjednoczonych
• Muzeum Anchorage

Anchorage jest zarządzany przez wybranego burmistrza i 11-członowe zgromadzenie, z pomocą kierownika miasta. Stanowiska te są niepartyjne (podobnie jak wszystkie urzędy samorządowe na Alasce): żaden kandydat nie może kandydować pod żadnym transparentem partyjnym. Wszystkich 11 członków wybiera się z okręgów zwanych sekcjami. Pięć sekcji wybiera dwóch członków z wyznaczonych miejsc, a pozostała część wybiera jednego członka. Przed Spisem Stanów Zjednoczonych w 1980 r., częścią składową była część skupiona wokół północnych wspólnot Anchorage w Chugiak i Eagle River. Od tego czasu obszar obejmujący centrum Anchorage i okoliczne dzielnice pełnił funkcję części składowej miasta. Burmistrz (wraz z członkami rady szkolnej) jest wybierany w głosowaniu w całym mieście. W praktyce przynależność głównych partii i ideologia polityczna kandydatów są zazwyczaj dobrze znane i podkreślane przez lokalne media w celu kształtowania debaty. Burmistrzem miasta jest Austin Quinn-Davidson, zarejestrowany demokrata i pierwsza kobieta Anchorage, otwarcie gejowski burmistrz. Quinn-Davidson objął urząd 23 października 2020 r. Wraz z siedmioma siostrzanymi miastami w programie SCI, Anchorage posiada program wymiany kulturalnej z Czarnogórą.

Zgromadzenie Anchorage zyskało narodową promocję po wyborach samorządowych w 2017 roku, kiedy to wybrano do niego dwóch kandydatów otwarcie homoseksualnych (Christophera Constant i Felix Rivera), pierwszych kandydatów otwarcie homoseksualnych, którzy kiedykolwiek wybrali na urząd publiczny w Anchorage.

Anchorage zasadniczo skłania się ku kandydatom republikanów zarówno w wyborach państwowych, jak i prezydenckich. Jednak od momentu utworzenia gminy w 1975 r. dwóch demokratycznych burmistrzów (Tony Knowles i Mark Begich), z których każdy został wybrany na dwie kolejne kadencje, a następnie na urząd ogólnopaństwowy. W centrum, w Girdwood, i w większości zarówno zachodniej, jak i wschodniej części miasta, trend Demokratyczny. Obszary położone najbliżej baz wojskowych, w tym rzeka Eagle i południowy Anchorage, są najbardziej republikańskimi obszarami gminy. Miasto środkowe jest stosunkowo umiarkowane.

Tendencje wyborcze pokazują, że w centrum Anchorage głosuje się na Demokratyczną na dużych marginesach, podczas gdy Spenard, Turnback/Inlet View oraz University/Airport Heights są stosunkowo umiarkowane i wahają się w wyborach. Reszta Anchorage zagłosuje na republikanina. W 2018 roku Anchorage rozpoczął wybory do władz miejskich pocztą (zgodnie z zaleceniami zgromadzenia z 2015 roku) i miał największą frekwencję wyborczą w historii miasta.

Rzeka Anchorage-Eagle wysyła 16 przedstawicieli (od 2018 roku dziewięciu republikanów i siedmiu Demokratów) do 40-osobowej Izby Reprezentantów Alaski i ośmiu senatorów (pięciu republikanów i trzech Demokratów) do senatu 20-osobowego. Po dodaniu miejsc z sąsiedniego gminy Mat-Su ponad połowa ustawodawcy stanu Alaska pochodzi z obszaru metropolitalnego Anchorage. Jest to często argument przemawiający za przeniesieniem stolicy państwa z Juneau do obszaru Anchorage.

Bezpieczeństwo publiczne

Silnik w centrum Anchorage Fire Department, odpowiadający na wezwanie rano.

Ze zgłoszoną siłą 383 przysięgłych funkcjonariuszy, Policja w Anchorage jest największym departamentem policji w stanie, obsługującym obszar 159 mil kwadratowych z 300 950 mieszkańców. Do 2016 roku oddziały stanu Alaska zapewniały policję dla południowych regionów Anchorage wzdłuż Turnback Arm. Po ich wycofaniu, Girdwood zakontraktował z sąsiadującym miastem Whittier policję, a w następnym roku APD zapewniła policję kontraktową innym społecznościom Turnagain Arm. Oddział ds. Pożarów i Operacji Pożarnych w Zakładzie Pożarnym Anchorage (AFD) obejmuje trzynaście stacji pożarowych, w których ponad 300 osób zajmuje się trzema rotacyjnymi 24-godzinnymi zmianami. Ponadto w straży pożarnej w Girdwood i Chugiak oraz straży pożarnej w Elmendorf Air Force Base i Fort Richardson, a także w Straży Policyjnej i Strażnej.

W 2010 r. w Anchorage odnotowano 837,7 przestępstw z użyciem przemocy na 100 000 osób i 3 518,0 przestępstw z użyciem nieruchomości na 100 000 osób (zob. tabela). Wskaźnik przestępczości Anchorage'a, zarówno w przypadku przestępstw z użyciem przemocy, jak i zbrodni z użyciem własności, jest wyższy niż w przypadku Alaski jako całości lub Stanów Zjednoczonych jako całości. W porównaniu z miastami USA podobnej wielkości, w Anchorage występuje nieco wyższy wskaźnik przestępczości z użyciem przemocy i nieco niższy wskaźnik przestępczości związanej z własnością. Anchorage i ogólnie Alaska mają bardzo wysoki wskaźnik napaści seksualnych w porównaniu z resztą kraju, a roczny wskaźnik przymusowych gwałtów w Anchorage jest trzykrotnie wyższy niż w USA jako całości. W 2010 r. wskaźnik gwałtu na Anchorage wynosił 90,9 na 100 000 mieszkańców, podczas gdy w USA 27,5 na 100 000 mieszkańców. Tubylcy Alaski są ofiarami o wiele częściej niż ich reprezentacja w społeczeństwie.

Sondaż Anchorage Community Survey, publicystyczny sondaż przeprowadzony w latach 2004-2005 przez Centrum Sprawiedliwości na Uniwersytecie Alaski w Anchorage, wykazał, że ogólnie mieszkańcy Anchorage są dość zadowoleni z wyników pracy Wydziału Policji w Anchorage. Większość respondentów sondażowych uważała, że system wymiaru sprawiedliwości jest "dość skuteczny" lub "bardzo skuteczny" w zatrzymywaniu i ściganiu podejrzanych o przestępstwa, przynosząc sprawiedliwe rezultaty i ograniczając przestępczość.

Objaw wstępny Uniwersytetu Alaskiego

University Lake Dog Park, styczeń 2019

Edukacja publiczna w Anchorage, Eagle River, Chugiak, Fort Richardson i Elmendorf Air Force Base jest zarządzana przez okręg szkoły w Anchorage, 87. co do wielkości okręg w Stanach Zjednoczonych, gdzie blisko 50 000 uczniów uczęszcza do 98 szkół. Istnieje również wiele możliwości wyboru w edukacji prywatnej, w tym szkoły religijne i niewyznaniowe.

Punkty zakotwiczenia posiadają cztery placówki szkolnictwa wyższego, które oferują tytuły licencjackie lub magisterskie: Uniwersytet Alaski w Anchorage, Uniwersytet Pacyfiku na Alasce, Charter College oraz kampus Anchorage Uniwersytetu Chrzciciela Wayland w Teksasie. Uniwersytet Fairbanks na Alasce ma również małe centrum edukacji na odległość w centrum. Do innych placówek kształcenia ustawicznego w Anchorage należą: Grainger Leadership Institute, Nine Star Enterprises, CLE International, Nana Worksafe i PackBear DBA Barr & Co.

Dziewięćdziesiąt procent dorosłych anchorage ma dyplomy ukończenia liceum, 65 procent uczęszczało na studia od jednego do trzech lat, a 17 procent na studia zaawansowane.

Anchorage ma najbardziej zróżnicowane pod względem etnicznym szkoły w Stanach Zjednoczonych, w tym trzy najbardziej zróżnicowane szkoły średnie, trzy najbardziej zróżnicowane szkoły średnie oraz 19 najbardziej zróżnicowanych szkół podstawowych. Nawet najmniej zróżnicowane szkoły w Anchorage plasują się w 1% najlepszych w kraju.

Okręg Szkoły Chugacz prowadzi szkoły sąsiedzkie w Valdez-Cordova Census Area, Alaska, a także dodatkową podróż do doskonałej szkoły mieszkalnej w Anchorage; jego biuro zarządu znajduje się w Anchorage. Dzielnica Szkoły Regionu Aleuckiego, która prowadzi szkoły na obszarach Wysp Aleuckich, ma swoje lokalne biura administracyjne w Anchorage.

KTUU News van zaparkował w Parku Miejskim.

Główną gazetą Anchorage jest Anchorage Daily News, codzienna gazeta z całego miasta. Inne gazety to Gwiazda Alaska, służąca głównie rzece Czugiak i Eagle, prasa Anchorage, bezpłatny tygodnik poświęcony głównie tematyce kulturowej oraz The Northern Light, studencka gazeta Uniwersytetu Alaskiego w Anchorage. Głównymi podmiotami powiązanymi z siecią Anchorage są KTUU 2 (NBC), KTBY 4 (Fox), KYES 5 (CBS/MyNetworkTV), KAKM 7 (PBS), KTVA 11 (Independent), KYUR 13 (ABC/CW) i KDMD 33 (Ion/Telemundo). Anchorage znajduje się godzinę za strefą czasową Pacyfiku i otrzymuje taką samą paszę sieciową jak Zachodnie Wybrzeże. Godzina rozpoczęcia dnia tygodnia trwa od 7 do 10. W rzeczywistości programy są postrzegane o tej samej godzinie, co programy w centralnej strefie czasowej. Jedynym dostawcą telewizji kablowej w mieście jest General Communication, Inc. (GCI). Jednakże Dish Network i DirecTV oferują usługi telewizji satelitarnej w Anchorage i w okolicy; i używa karmy East Coast.

W Anchorage jest wiele stacji radiowych; więcej informacji na ten temat można znaleźć w sekcji Lista stacji radiowych na Alasce.

Szpital Wspólnoty Zakorzenia, jak pojawił się w sierpniu 1972 roku. Budynek nazywa się Arne Beltz Building i mieści się w gminnym departamencie zdrowia.

Ośrodek Medyczny Providence Alaska w Anchorage jest największym szpitalem na Alasce i jest częścią Opieki Zdrowotnej i Usług na Alasce, w Waszyngtonie, Oregonie i Kalifornii. Oferuje on najbardziej kompleksowy zakres usług świadczonych przez państwo. System Opieki Zdrowotnej ma historię służenia Alasce, od kiedy siostry Opieki Montrealu po raz pierwszy przyprowadziły opiekę zdrowotną do Nome w 1902 roku. Wraz z rozwojem tego terytorium w następnych dziesięcioleciach, podobnie jak wysiłki na rzecz zapewnienia opieki. Szpitale otwarto w Fairbanks w 1910 r. i w Anchorage w 1937 r.

Szpital Regionalny Alaska na ulicy DeBarr został otwarty w 1958 r. jako szpital Anchorage Presbyterian, centrum przy ulicy 825 L. Poprzednik regionu Alaska był wspólnym przedsięwzięciem lokalnych lekarzy i Kościoła Prezbiteriańskiego. W 1976 r. szpital przeniósł się do obecnego miejsca na DeBarr Road i jest obecnie 254-osobowym licencjonowanym i akredytowanym obiektem. Region Alaska rozszerzył zakres usług, a w 1994 roku region Alaska dołączył do HCA, jednego z największych świadczeniodawców opieki zdrowotnej w kraju.

Alaska Native Medical Center on Tudor Road zapewnia opiekę medyczną i opiekę medyczną dla tubylców Alaski - 229 plemion - w miejscu Anchorage i 15 satelitów w całym stanie. Specjaliści ANMC podróżują również do klinik w buszu, aby zapewnić opiekę. Szpital 150-osobowy jest również centrum dydaktycznym regionalnego programu edukacji medycznej Uniwersytetu Waszyngtońskiego. ANMC prowadzi biuro Centrów ds. Kontroli i Zapobiegania Chorób. Konsorcjum ds. Zdrowia Plemion Alaski i Fundacja Południowo-Centralna wspólnie posiadają i zarządzają ANMC.

Miejskie Stowarzyszenie Światła i Energii (ML&P) i Chugacz Electric Association dostarczają energię elektryczną do miasta. Spółka ML&P, będąca własnością gminy od 1932 r., dostarcza energię elektryczną ponad 30.000 klientom mieszkalnym i handlowym na obszarze Anchorage. Chugacz Electric Association to spółdzielnia o charakterze non-profit, należąca do członków, utworzona w 1948 r.

Większość domów ma ciepło zasilane gazem ziemnym. ENSTAR Natural Gas Company jest jedynym dostawcą Anchorage, obsługującym około 90 procent ludności miasta.

Gmina Anchorage jest właścicielem i obsługuje Anchorage Water and Wastewater Utility, obsługując około 55 000 klientów z wodą z jeziora Eklutna, które jest głównie roztopową wodą z Eklutna Glacier. Zakotwiczenie Miejskie Odpady Stałe i Zakotwiczenie Odmowa przeprowadzenia usuwania śmieci w mieście w zależności od lokalizacji.

Główne autostrady

•   Karabin AK-1
•   Karabin AK-3

W codziennym dyskursie Alaskani nie używają numerycznych oznaczeń trasy, preferując nazwane oznaczenia - w tym przypadku autostradę Seward i autostradę Glenn.

Droga ekspresowa do autostrady

Od lat 1960. Departament Transportu i Infrastruktury Publicznej Alaski we współpracy z Federalną Administracją Autostrad i gminą Anchorage (lub poprzednikami linii tych podmiotów) badał koncepcję drogi łączącej punkty końcowe autostrady Seward i Glenn. Projekt nosi nazwę "Autostrada do autostrady", a najnowszą koncepcją tego projektu jest "trendowana" autostrada przez centrum Anchorage.

Autostrada do Autostrady została uwzględniona w planie transportu dalekiego zasięgu z 2005 r. i kosztuje co najmniej 575 mln USD (739 mln USD w 2019 USD). - zdecydowanie największy projekt infrastruktury miejskiej w historii Alaski.

Tranzyt publiczny

Anchorage ma system autobusowy o nazwie People Mover, z centrum Anchorage i centrami satelitarnymi w Dimond Center i Muldoon Mall. People Mover świadczy usługi organizacyjne carpool. Usługi paratranzytu publicznego o nazwie AnchorRides świadczą usługi transportowe typu punkt-punkt dla seniorów i osób niepełnosprawnych.

Kolej

Lokomotywa kolejowa na Alasce (po lewej) i tabor kolejowy na Alasce (po prawej) w dolinie okrętowej Creek, na północ od centrum Anchorage. Port Anchorage można zobaczyć w tle.

Kolej Alaska oferuje całoroczne przewozy towarowe na całej długości systemu kolejowego między Sewardem (południowym krańcem systemu), Fairbanks (północnym krańcem systemu) i Whittier (głęboki port wodny, port bez lodu). Codzienna usługa przewozu pasażerów jest dostępna w lecie (od maja 15 r. do września 15 r.), ale w okresie zimowym jest ograniczona do jednej podróży w obie strony tygodniowo między Anchorage a Fairbanks. Terminale pasażerskie istnieją w Talkeetna, Parku Narodowym Denali, Fairbanks i kilku innych lokalizacjach. Społeczności te są również obsługiwane przez linie autobusowe z Anchorage. Szybowce Ship Creek łączą centrum z częścią Ship Creek, w tym przystanki w Alaska Railway Depot.

Anchorage prowadzi również studium wykonalności dotyczące systemu kolei i kolei lekkiej. W przypadku systemu kolei dojazdowych Anchorage korzystałby z istniejących linii kolejowych Alaska w celu świadczenia usług na rzecz Whittier, Palmer, Seward, Wasilla i Eagle River.

Transport lotniczy

Widok z lotu ptaka na Lake Hood Seaplane Base (pierwszy plan) i Ted Stevens Anchorage International Airport (tło).

UPS Boeing 747 wylatujący z Ted Stevens Anchorage International Airport - głównego ośrodka dla linii lotniczych.

Międzynarodowy port lotniczy Ted Stevens Anchorage, położony 6 mil (9,7 km) na południe od centrum Anchorage, jest węzłem lotniczym dla państwa, obsługiwanym przez wiele krajowych i międzynarodowych linii lotniczych, w tym Alaska Airlines z siedzibą w Seattle, jak również wiele linii lotniczych oferujących połączenia intrastowe i czarterowe. Port lotniczy jest główną międzynarodową bramą transportu lotniczego w kraju. 5% wartości wszystkich międzynarodowych ładunków lotniczych Stanów Zjednoczonych przeniosło się przez Anchorage w 2008 roku. Podczas pandemii koronawirusa w 2020 r. był to krótko najbardziej ruchliwy port lotniczy w Stanach Zjednoczonych ze względu na utrzymującą się liczbę lotów towarowych przez Alaskę, podczas gdy liczba pasażerów znacznie spadła w innych amerykańskich portach lotniczych. Obok Ted Stevens Anchorage International Airport znajduje się Lake Hood Seaplane Base, największa Baza Seaplane na świecie. Merrill Field, port lotniczy na skraju centrum miasta, był 87. najbardziej ruchliwym lotniskiem w kraju w 2010 r. Ponadto w granicach miast znajduje się dziesięć mniejszych prywatnych (głównie Departament Transportu) portów lotniczych lotnictwa ogólnego.

• Lista portów lotniczych w gminie Anchorage

Anchorage ma siedem miast siostrzanych.

•   Chitose, Japonia
•   Darwin, Australia
•   Harbin, Chiny
•   Incheon, Korea Południowa
•   Magadan, Rosja
•   Tromsø, Norwegia
•   Whitby, Zjednoczone Królestwo